Sögur af spámönnunum, megi blessun og friður vera yfir þeimSagan af meistara okkar Abraham Friður sé með honum, lof sé Guði, Guði hins fyrsta og hins síðasta. Hann sendi sendiboðana, opinberaði bækurnar og staðfesti sönnunina gegn allri sköpun.
Og bænir og friður sé með herra hins fyrsta og hins síðasta, Muhammad bin Abdullah, megi Guð blessa hann og bræður hans, spámennina og sendiboðana, fjölskyldu hans og félaga, og friður sé með honum allt til dómsdegis.
Kynning á sögum spámannanna
Í sögum spámannanna er að finna áminningu fyrir þá sem hafa vit, fyrir þá sem hafa rétt til að banna, sagði almáttugur: {Sannlega var í sögum þeirra lexía fyrir þá sem skilja.
Í sögum þeirra er leiðsögn og ljós, og í sögum þeirra er skemmtun fyrir trúaða og eflir einbeitni þeirra, og í því er að læra þolinmæði og þola skaða á þann hátt að kalla til Guðs, og í því er það sem spámennirnir voru með hátt siðferði. og góðir siðir við Drottin sinn og fylgjendur þeirra, og í því er alvarleiki guðrækni þeirra og góð tilbeiðslu þeirra á Drottni sínum, og í henni er sigur Guðs fyrir spámenn sína og sendiboða, og að láta þá ekki niður falla, því góði endirinn er fyrir þá, og slæmur snúningur fyrir þá sem eru fjandsamlegir þeim og víkja frá þeim.
Og í þessari bók okkar höfum við rifjað upp nokkrar af sögum spámanna okkar, svo að við getum íhugað og fylgt fordæmi þeirra, því að þær eru bestu fyrirmyndirnar og bestu fyrirmyndirnar.
Sagan af meistara okkar Abraham, friður sé með honum
Hvar fæddist Abraham?
- Faðir Abrahams er Tera, og hann er sá tíundi í ættfræðitré Nóa. Hann ól þrjá syni, Abraham, Nahor og Haran, föður Lots spámanns.
Sumar frásagnir nefndu að Abraham væri fæddur í Harran, en flestar sögulegar frásagnir benda til þess að hann hafi verið fæddur í Úr, nálægt Babýlon, á valdatíma Nimrods bins Kanaans.
AD, þar sem vísindamenn telja að gömlu frásagnirnar nái á milli 50-60 ára [12] og samkvæmt Torah frásögninni fæddist Abraham árið 1900 f.Kr.
AD og er það elsta sögulega heimildin í því
Sagan af meistara okkar Abraham
- Guð veitti Abraham, friður sé með honum, leiðbeiningar þegar hann var ungur, eins og Drottinn, sé hann vegsamaður og upphefður, sagði: {Og vissulega veittum vér Abraham leiðsögn hans áður, og vér vorum meðvitaðir um hann}.
Og þegar Drottinn hans valdi hann, kallaði hann á föður sinn, því að hann var verðskuldaður og verðskuldaður af fólki í símtali sínu, og faðir hans var stuðningsmaður til að dýrka skurðgoð. 41)يَاأَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا(42)يَاأَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِيًّا(43)يَاأَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِنَ الرَّحْمَنِ فَتَكُونَ Satan has a guardian (44)} (45) . - Skoðum hvernig Abraham útskýrði fyrir föður sínum að þessi skurðgoð heyri hvorki né sjái, svo hvernig geta þau gagnast tilbiðjendum sínum þegar þau gagnast ekki sjálfum sér? Síðan sagði hann föður sínum að leiðsögn og þekking hefði komið til hans frá Drottni hans, svo ekki neita að þiggja sannleikann af því að ég er yngri en þú, en faðir hans ávítaði hann og bannaði honum og sagði við hann harðlega: {Hann sagði: "Ég vil að þú verðir annars hugar, Abraham, þegar þú gafst þér það ekki, og ég mun gefa mér leiðindi (46)} Og þá sagði Ibrahim, friður sé með honum, við hann: "Friður sé með honum."
Og Ibrahim, friður sé með honum, vonaði að Guð myndi veita föður sínum frið, en þegar faðir hans hrakti fylgjendur sannleikans og Abraham frá föður sínum, afneitaði hann honum vegna þess að hann er vantrúaður, svo Guð sagði okkur frá því með og sagði: {Og hann leitaði ekki fyrirgefningar hjá Abraham til föður síns nema fyrir sakir. - Al-Bukhari sagði í Sahih sínu frá hadith Abu Hurayrah að sendiboði Guðs, megi bænir Guðs og friður vera með honum, sagði: (Abraham mun hitta föður sinn Azar á upprisudegi og á augliti Azar mun hann hitta Azar föður sinn. vera mold og mold, svo mun Ibrahim segja við hann: Sagði ég þér ekki að óhlýðnast mér? Svín mín á þeim degi sem þeir munu reisa upp, svo hver svívirðing er svívirðilegri en faðir minn, lengst, þá segir Guð almáttugur: "Ég hef bannað vantrúuðum paradís." Þá er sagt: "Ó Ibrahim, hvað er undir fótum þínum."
- Ibrahim, friður sé með honum, útvíkkaði köllun sína, svo hann kallaði á fólk sitt og rökræddi við það og útskýrði fyrir þeim sannleikann af lygi, og hann var meðal þeirra sem ræddu við hann um Nimrod, og Guð sagði okkur frá book that debate, so He, the Almighty, said: {Did you not see the one who argued with Abraham about his Lord that God had given him the kingdom when he said إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي ِالشمْ مِ الْمشْرِقِ ف ِهَا ِ الْمغْرِ ِهِ الّذِ كرَ واللّÓtُ ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ِ ِ ِ ِ ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا
Þegar sá konungur, sem var Nimrod, varð þrjóskur og krafðist guðdóms og að hann myndi endurlífga hina dánu, kom Abraham, friður sé með honum, til hans með rök sem hann gat ekki fundið svar við, og það er af velgengni Guðs og góðvild við sína heilögu. - Hvað varðar fólk Abrahams, þegar þeir sneru frá honum, var guðum þeirra ógnað.
Og er faðir hans bauð honum að sækja veislu fyrir þá, bað hann sig afsökunar á því að hafa farið út með þeim og sagði: {Ég er sjúkur} og það var til þess að ná takmarki sínu sem hann vildi.} (91).
Síðan sló hann hana og braut hana þar til hann kom að stóru hennar og lagði á hann öxina.
ولما جاء الناس من عيدهم ورأوا ما حلّ بآلهتهم، جاءوا إلى إبراهيم مسرعين، لعلمهم بأنه سفه آلهتهم وتوعدها، فسألوه: {ءَأَنْتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَاإِبْرَاهِيمُ(62)قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنْطِقُونَ(63)فَرَجَعُوا إِلَى أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ Hinn rangláti (64)} Abraham, friður sé með honum, fól þá í röksemdafærslunni og sakaði sjálfa sig um óréttlæti, síðan sneru þeir aftur til vantrúar sinnar, ranghugmyndar og ljóss hugans: {Þá hvíslaðu þeir að höfði sér. شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ(65)أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(66)} فأرادوا البطش بإبراهيم وعقوبته {قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا ءَالِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ(67)} ولكن الله ناصر أوليائه ومنجي رسله من كيد الكافرين {قُلْنَا يَانَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا gegn Abraham (68) og ætluðum að ráðast á hann, svo Við gerðum þá að tapara} (69). - Síðan, eftir að Guð hafði bjargað Ibrahim, friður sé með honum, frá samsæri hinna vantrúuðu, fór hann sem brottfluttur til landsins Levant með konu sinni Söru og frænda sínum Lot, friður sé með honum, og hann fór til Egyptaland, og kom fyrir hann og konu hans með konungi þess, en Guð gaf frið.Þar er þorp þar sem er konungur konunga eða harðstjóri harðstjóranna, svo var sagt að Abraham gekk inn með konu sem er ein af bestu konunum, svo hann sendi til hans: "Ó Abraham, hver er þessi með þér?" Hann sagði: "Systir mín." Síðan sneri hann aftur til hennar og sagði: "Afneitaðu ekki ræðu minni, því að ég sagði það. þá að þú sért systir mín.. Svo stóð hann upp fyrir henni, svo hún fór í þvott og bað og sagði: Ó Guð, ef ég trúði á þig og sendiboða þinn og verndaði skírlífi mitt nema yfir manni mínum, þá lát ekki vantrúarmenn yfirgnæfa mig, svo hann huldi sig þar til hann hljóp með fótinn.
- Hún sagði: Ó Guð, ef hann deyr, þá er sagt að hún hafi drepið hann, svo sendu, þá reis hann til hennar. Ég drap hann, svo hann sendi inn annan eða þriðja, og hann sagði: "Guð, þú hef ekki sent mér annað en djöful. Farðu með hana aftur til Abrahams og gefðu henni laun." Síðan sneri hún aftur til Abrahams, friður sé með honum, og sagði: "Mér fannst Guð hafa bælt hinn vantrúaða og þjónað þjóni hans." (2)
- Síðan sneru Abraham og kona hans Sara og Lot, friður sé með þeim, aftur til Jerúsalemlands, og Lot, friður sé með honum, kom niður til Sódómuborgar, og Guð sendi honum spámann sem kallaði fólk til trú Guðs.
Og er Sara var ófrjó og fæddi ekki, gaf Hagar manni sínum Abraham, til þess að Guð gæti gefið honum barn frá henni, og það varð svo, og Ísmael fæddist.“ Ísmael meðan hún var að mjólka hann þar til hann setti þau á hús í Doha fyrir ofan Zamzam efst í moskunni, og það var enginn í Makkah á þeim tíma og það var ekkert vatn í því, svo hann setti þá þar og setti poka með döðlum og vatnskinn með vatni í. Og ekkert, svo hún sagði það ítrekað við hann og hann lét hann ekki líta aftur á hana, svo hún sagði við hann: "Er Guð sem bauð þér að gera þetta?" Hann sagði já. Óræktaður af þínu heilaga húsi, þar til þeir náðu þakklætisaldurinn, og Umm Ismael lét Ismael hafa barn á brjósti og hún drakk úr því vatni þar til, þegar hún kláraðist af því sem var í vatnsskinni, varð hún þyrst og sonur hennar þyrsti, og hún fór að horfa á hann hrollur, eða hann sagði höktandi Í dal, líturðu, sérðu einhvern, en sást ekki neinn?Svo fór hún niður frá Al-Safa þar til, þegar hún kom upp í dal, lyfti hún skjaldsbrún sinni, síðan lagði hún sig fram eins og maður reynir til kl. hún fór yfir dalinn, síðan kom hún til Al-Marwah. - Svo hún stóð á því og horfði, sá hún neinn, en hún sá engan, svo hún gerði það sjö sinnum. Ibn Abbas sagði: Spámaðurinn, megi bænir Guðs og friður vera yfir honum, sagði: Svo er það fólksins. Á Zamzam stað, svo leitaði hann með hælnum eða hann sagði með vængnum sínum þar til vatnið birtist, svo hún byrjaði að þvo það og sagði með hendinni svona, og hún lét ausa af vatni í vökvun sína. dós, og það blaðraði eftir að hún skóp. Zamzam hefði verið viss vor, sagði hann, svo hún drakk og gaf barnið sitt á brjósti, svo konungur sagði við hana: "Vertu ekki hrædd um að glatast, því hér er Guðs hús, sem þessi drengur og faðir hans munu byggja, og Guð eyðir ekki fólki þess, og húsið var hátt frá jörðu eins og haugur, hús þeirra, sem drógu þá á leiðinni til Kada, svo þeir fóru niður kl. á botni Makkah, og þeir sáu fugl grenja, og þeir sögðu: "Þessi fugl gengur um vatn fyrir sáttmála okkar í þessum dal, og ekkert vatn er í honum." Já, en þú hefur engan rétt á vatni. Þeir sögðu já
- Ibn Abbas sagði: Spámaðurinn, megi bænir Guðs og friður vera yfir honum, sagði: Svo hann skildi að Umm Ismail, og hún elskar fólk, svo þeir fóru niður og sendu til fjölskyldna þeirra, og þeir voru hjá þeim þar til það var fólk af vísum meðal þeirra, og drengurinn ólst upp og lærði arabísku af þeim og sjálfum sér, og dáðust þeir að þeim þegar hann ólst upp. Ismail leit á bú sitt, en hann fann ekki Ismail, svo hann spurði konu sína um hann, og hún sagðist hafa farið út að leita okkar, síðan spurði hann hana um líf þeirra og lífshætti, og hún sagði: "Við erum manneskjur, við erum í neyð og erfiðleikum." Ég kvartaði við hann og hann sagði: "Ef maðurinn þinn kemur, lestu frið yfir hann og segðu honum að skipta um dyraþrep.“ Hún sagði: „Já, það kom til okkar gamall maður, og við spurðum um þig, svo ég sagði honum það, og hann spurði mig. hvernig við lifðum, svo ég sagði honum að ég væri í erfiðleikum og erfiðleikum." Hann sagði: "Mældi hann þér eitthvað?" Hún sagði: "Já, hann bauð mér að lesa frið yfir þig og segja: "Breyttu dyraþrepinu þínu. " Hann sagði: "Það er faðir minn, og hann bauð mér að skilja við þig. Síðan kom hann til þeirra eftir að hann fann hann ekki, svo hann gekk inn til konu sinnar og spurði hana um sig, og hún sagðist hafa farið út. leitar að oss.Hann sagði: „Hvernig hefurðu það og spurði hana um lífskjör þeirra og ástand þeirra?“ Hún sagði: Vér höfum það gott og nóg og hún lofaði Guð. Ham og vatn. Spámaðurinn, megi bænir Guðs og friður vera yfir honum, sagði: "Og þeir áttu ekki kærleika á þeim degi. Jafnvel þótt þeir hefðu, þá bað hann fyrir þeim." Hann sagði: "Enginn er einn með þeim. nema í Mekka að því undanskildu að þeir eru ekki sammála honum." Hann sagði: "Ef maðurinn þinn kemur, lestu þá frið yfir hann og segðu honum að laga dyraþrep hans." Síðan þegar Ismail kom, sagði hann: "Hefur einhver komið til þín? “ sagði hún. Já, fallegur sjeik kom til okkar, og hún hrósaði honum, svo hann spurði mig um þig, svo ég sagði honum, svo hann spurði mig hvernig við lifðum, og ég sagði honum að mér liði vel.
- Og er Guð vildi reyna Abraham, friður sé með honum, þá bauð hann honum að slátra syni sínum, svo Ismail, friður sé með honum, átti í ástarsambandi, og Abraham átti í miklu máli, sagði Guð almáttugur: {Þegar hann náði viðleitni sinni with him, he said, “My son, that I would see you in the sleep.” سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102)فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103)وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَاإِبْرَاهِيمُ(104)قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ( 105).
Abraham var boðið að slátra syni sínum í sýn sem hann sá í draumi sínum, og sýn spámannanna var opinberun, svo hann talaði við Ísmael son sinn um það, og Ísmael svaraði með því að segja: Gerðu það sem þér er boðið, þá hélt áfram og sagði: Þú munt finna mig, ef Guð vill, meðal hinna þolinmóðu, og Ismael var trúr orðum sínum og loforði, og af þessum sökum lofaði Guð hann í Surat Maryam að hann væri trúr loforðinu sínu slátra syni sínum, eftir að barnið kom til hans á fullorðinsaldri, og barnið náði mannaldri, með þeirri miklu ást í hjartanu sem Guð skapaði í hjörtum sköpunarinnar fyrir börn þeirra. - En hlýðni við Guð og kærleikur Guðs var ofar öllum kærleika, svo Abraham brást við skipun Guðs og Ísmael sneri sér að enninu.
Síðan nefndi hann og ólst upp, og barnið varð vitni að dauðanum, svo léttir kom frá hinum miskunnsamasta, miskunnsama, og gerði lausnargjald Ísmails að mikilli fórn, hrút sendur af Guði almáttugum, til lausnargjalds fyrir Ismail, friður sé yfir honum , og Ibrahim, friður sé með honum, náði vináttustigi, sem er hærri en kærleiksstig, sem spámaður okkar Múhameð, megi bænir Guðs og friður vera yfir honum. - Og af miskunn Guðs við Abraham og konu hans Söru, gaf Guð þeim afkvæmi, sem voru gömul og ófrjó, og það var af góðvild Guðs og miskunnsemi við þá.
Hinn almáttugi sagði: {Og vissulega komu sendimenn vorir til Abrahams með góð tíðindi. Þeir sögðu: Friður. Hann hataði þá og óttaðist þá. Þeir sögðu: "Óttist ekki. Við höfum verið sendir til íbúa Lots ( 69) og kona hans stendur. bak við Ísak Jakob (70) Hún sagði: Ó, vei minn, ég mun fæða, og ég er gamall, og þetta er maðurinn minn, gamall maður. Vissulega er þetta undarlegt. (71) Blessun og blessun Guðs sé yfir yður, fólkið í húsinu. Sannarlega er hann lofsverður, dýrlegur (72)} (73).
Sara Ísak fæddist á elli og ófrjósemi, og Guð gerði hann að spámanni, og hann var af niðjum Ísaks Jakobs, hins göfuga spámanns. - Þá bauð Guð spámanni sínum og vini Ibrahim, friður sé með honum, að byggja hús í Mekka.
Ibn Abbas sagði: (.
Íbrahim sagði: "Ó Ismail, Guð bauð mér með skipun. Hann sagði: "Gjörið svo það sem Drottinn þinn býður þér." Hann sagði: "Og hjálpaðu mér." Hann sagði: "Og ég mun hjálpa þér." Hann sagði: " Guð bauð mér að byggja hér hús.“ Og hann benti á hæð sem var hátt yfir því sem var umhverfis hana, kom með þennan stein og setti hann fyrir hann, svo hann stóð á honum meðan hann var að byggja á meðan Ismail rétti honum steinana. meðan þeir sögðu: "Drottinn vor, þigg þú það frá okkur, því að þú ert hinn alheyrandi, hinn alvitandi." - قال تعالى: {وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(127)رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ(128)رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ ءَايَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ Bókin og spekin og hreinsar þau.Sannlega, þú ert hinn voldugi, hinn vitri (129)} (4).
Lof sé Guði.
